Witold Ziaja

Witold jest synem Gerharda i Magdaleny Rzepczyk, a także bratankiem Ernesta Ziai, który zdobył medale olimpijskie w hokeju na lodzie podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sankt Moritz w 1948 roku. W swojej edukacji przeszedł przez średnią szkołę zawodową, gdzie kształcił się na telemechanika, a następnie zdobył kwalifikacje w Akademii Trenerskiej w Kolonii, w Niemczech.

Na początku swojej kariery sportowej, Witold Ziaja grał jednocześnie w hokej na lodzie w barwach Startu Katowice, gdzie odniósł sukces zdobywając mistrzostwo Polski juniorów, a także w hokeju na trawie, reprezentując HKS Siemianowiczankę. Mimo tej dualności, ostatecznie skupił się wyłącznie na hokeju na trawie, gdzie występował przez 20 lat, od 1952 do 1972 roku.

W trakcie swojej kariery, Ziaja wystąpił w 79 meczach reprezentacyjnych, zdobywając 18 bramek. Pełnił również rolę kapitana drużyny narodowej, zyskując uznanie jako Zasłużony Mistrz Sportu w roku 1971.

Po zakończeniu kariery zawodniczej, podjął się wyzwania treningowego, prowadząc reprezentację kobiet Austrii w 1973 roku oraz męskie drużyny narodowe Polski w latach 1974-1980 i Szwajcarii w latach 1981-1983. Przez 16 lat aż do 2010 roku, był kierownikiem reprezentacji narodowej juniorów U21 Niemiec. Obecnie mieszka w Hamburgu, dzieląc życie z żoną Urszulą Hildebrandt oraz dwojgiem dzieci - synem Aleksandrem oraz córką Karoliną Beatą.