Józef Kaczmarczyk, urodzony 2 maja 1900 roku w Siemianowicach Śląskich, to postać, która z pewnością przeszła do historii polskiego sportu.
Był on nie tylko lekkoatletą, ale także maratończykiem oraz chodziarzem, co podkreśla jego wszechstronność w dziedzinie lekkoatletyki.
W trakcie swojej kariery sportowej zdobył tytuł wicemistrza oraz ustanowił rekordy, które wpisały się na stałe w kartach historii polskich osiągnięć sportowych. Józef Kaczmarczyk zmarł 8 sierpnia 1971 roku w Katowicach, pozostawiając po sobie dziedzictwo i inspirację dla przyszłych pokoleń lekkoatletów.
Kariera sportowa
Józef Kaczmarczyk to postać, która zapisała się w historii polskiej lekkoatletyki, szczególnie w biegach długodystansowych. Podczas mistrzostw Polski w 1925 roku w biegu maratońskim, które odbyły się 18 października w Bydgoszczy, zajął pierwsze miejsce z czasem 3:15:45. Niestety, mimo jego doskonałego występu, nie mógł zostać mistrzem Polski z powodu braku opłaconych składek członkowskich. To był również problem dla dwóch innych zawodników. Ostatecznie tytuł mistrza przypadł Maksymilianowi Orczykowskiemu, który ukończył maraton pół godziny po Kaczmarczyku.
W kolejnych edycjach mistrzostw Polski w maratonie, Kaczmarczyk nie zdołał zdobyć medalu, plasując się na czwartym miejscu zarówno w 1926, jak i w 1928 roku oraz na szóstym miejscu w 1927.
Jednak jego osiągnięcia nie kończyły się na biegach maratońskich. Kaczmarczyk z powodzeniem rywalizował także w chodzie sportowym. W dniu 24 sierpnia 1926 roku w Warszawie ustanowił rekord Polski w chodzie na 1 kilometr, osiągając czas 4:25,6. Jego talent do chodzenia sportowego zaowocował także tytułem wicemistrza Polski na dystansie 50 kilometrów w 1931 roku, a w 1934 roku zajął szóstą pozycję na tym samym dystansie.
Rekordy życiowe
Rekordy życiowe Józefa Kaczmarczyka stanowią ważny element jego kariery sportowej. Był on zawodnikiem renomowanych klubów sportowych, takich jak Diana Katowice w 1925 roku oraz Polonia Warszawa, do której przeszedł w latach 1926-1934.
| Rodzaj konkurencji | Data oraz lokalizacja | Osiągnięty wynik |
|---|---|---|
| maraton | 26 września 1926, Królewska Huta | 3:04:12,0 |
| chód na dystansie 10 km | 8 grudnia 1927, Warszawa | 52:15,2 |
| chód na dystansie 50 km | 4 października 1931, Wilno | 5:34:04,0 |
| chód 1-godzinny | Katowice | 11,400 km |
Przypisy
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 83. ISBN 978-83-61233-20-6.
- a b c Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 85. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Według innego źródła Józef Kaczmarczyk poprawił rekord Maksymiliana Wudkiewicza z 1914 uzyskując w Katowicach wynik 52:15,2. Por. Dwa nowe rekordy polskie. „Żołnierz Polski”, s. 76, Nr 4 z 20.01.1928 r.
- Poprawił rekord, który wynosił 11,371 km, należący do Jajusa. Por. Dwa nowe rekordy polskie. „Żołnierz Polski”, s. 76, Nr 4 z 20.01.1928 r.
- W 1933 Polski Związek Lekkiej Atletyki ogłosił listę aktualnych polskich rekordów lekkoatletycznych, na której widniał nadal rekord Wudkiewicza z 1914. Por. Nowiny sportowe. Rekordy Polski. „Nowiny Codzienne”, s. 2, Nr 321 z 03.11.1933 r.
- Józef Pliszkiewicz. 50 lat PZLA – 50 lat historii l.a. (5). „Lekka atletyka”, s. 17, październik 1969. Warszawa: RSW "Prasa".
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Ernest Ziaja | Piotr Szczypa | Walter Turczyk | Marian Szeja | Teodor Wieczorek | Pawel Kryske | Jan Sitek (hokeista na trawie) | Henryk Średnicki | Zbigniew Hurnik | Henryk Tomanek | Stefan Białas | Kajetan Duszyński | Jacek Bielczyk | Adam Giesa | Magdalena Breguła | Remigiusz Golda | Jan Białas | Adam Skrodzki | Roman Kierpacz | Beata HabrzykOceń: Józef Kaczmarczyk (lekkoatleta)