Marian Szeja

---

Piłkarz

Marian Szeja rozpoczął swoją piłkarską karierę w wieku 14 lat w zespole Unia Kędzierzyn, gdzie zajął miejsce bramkarza. W roku 1963 dołączył do III-ligowego klubu Thorez, z którym wkrótce osiągnął awans do II ligi, co miało miejsce już w następnym sezonie. Szybko zyskał uznanie, a jego talent został doceniony na poziomie reprezentacyjnym. Powołany do młodzieżowej kadry narodowej, wziął udział w meczu z Turcją, zakończonym zwycięstwem Polski 2:0 w Łodzi.

Marian zadebiutował jako senior w reprezentacji Polski 24 października 1965 w Szczecinie, gdzie Polacy zdominowali Finlandię, wygrywając 7:0. W swoim dalszym rozwoju reprezentacyjnym stawił czoła Anglii, grając 5 stycznia 1966 w Liverpoolu, co zakończyło się remisem 1:1, oraz w Chorzowie, gdzie Polska przegrała 0:1. Po tych spotkaniach zebrał pozytywne opinie, mimo że nie udało mu się uniknąć utraty bramek.

Ważnym momentem w jego karierze było tournée reprezentacji po Ameryce Południowej. Na stadionie Maracanã, Brazylia pokonała Polskę 2:1, jednak lokalna prasa nie mogła przejść obojętnie obok faktu, że legendarny napastnik Pelé nie zdołał zdobyć bramki przeciwko Marianowi Szei.

Zespół, w którym występował, przeszedł później przemianę w Zagłębie Wałbrzych, awansując do I ligi w 1968 roku. W sezonie 1970-1971 zajmując III miejsce, reprezentował Polskę w Pucharze UEFA. W 1974 roku uzyskał zgodę na transfer zagraniczny, co dało mu możliwość grania w Metzu, a następnie w klubie Auxerre. Już w 1979 roku dotarł z Auxerre do finału Pucharu Francji, a w 1980 roku awansował do francuskiej I ligi, co stanowiło istotny krok w jego karierze.

Kariera reprezentacyjna

Marian Szeja, znany polski bramkarz, osiągnął wiele znaczących sukcesów w swojej karierze reprezentacyjnej. W eliminacyjnych rozgrywkach do igrzysk olimpijskich w 1972 roku, wyróżniał się szczególnie po znamienitym zwycięstwie Polski nad Hiszpanią (2:0) w Gijón. Również w innym ważnym meczu, eliminacyjnym do Mistrzostw Europy przeciwko RFN, drużyna zremisowała 0:0, co dodatkowo podkreślało jego umiejętności jako bramkarza.

Ostatecznie udało mu się zakwalifikować na igrzyska olimpijskie w Monachium w 1972 roku, gdzie pełnił rolę rezerwowego bramkarza. Niestety, nie miał okazji zagrać ani minuty w trakcie całego turnieju, co oznaczało, że nie otrzymał medalu olimpijskiego. W wyniku tego przez długi czas był pomijany w kronikach oraz statystykach, nie uznawano go za olimpijczyka. Dopiero z biegiem czasu, po staraniach, jego nazwisko zostało uwzględnione na listach medalistów olimpijskich.

Jego ostatni występ w biało-czerwonych barwach miał miejsce w 1973 roku w meczu przeciwko Stanom Zjednoczonym, który zakończył się wynikiem 0:1. To wydarzenie zamknęło rozdział jego kariery w reprezentacji Polski.

Trener

Po zakończeniu swojej kariery, Marian Szeja powrócił do Wałbrzycha, gdzie podjął pracę zarobkową jako taksówkarz. Jednak jego pasja do piłki nożnej nie umarła. Przez kilka lat podróżował do Auxerre na dwu- lub trzymiesięczne kontrakty, aby szkolić bramkarzy, przekazując swoją wiedzę i doświadczenie młodym zawodnikom.

Rodzina

W 1961 roku Marian Szeja zdecydował się na zawarcie małżeństwa. Z tego związku przyszli na świat dwaj synowie, którzy podążali jego śladami w sportowym świecie. Bernard oraz Dariusz również występowali na boisku, reprezentując wałbrzyskie Zagłębie.

Sukcesy

Marian Szeja, jako utalentowany sportowiec, odniósł znaczące sukcesy zarówno na arenie międzynarodowej, jak i krajowej. Jego osiągnięcia są świadectwem determinacji i umiejętności, które przyczyniły się do jego renomy w świecie sportu.

Wśród jego największych triumfów można wyróżnić:

• złoty medal zdobyty w 1972 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium,
• dotarcie do finału Pucharu Francji z klubem AJ Auxerre w sezonie 1978/79,
• wygranie Mistrzostwa Ligue 2 w sezonie 1979/80.

---

Oceń: Marian Szeja

---