Fabryka Elementów Złącznych w Siemianowicach Śląskich to jeden z najstarszych zakładów przemysłowych w regionie, którego historia sięga aż do 1868 roku. Oznacza to, że jest to miejsce, w którym nieprzerwana produkcja trwa przez niemal trzy wieki, obejmujące XIX, XX oraz XXI wiek. Taki długi okres działalności czyni tę fabrykę jednym z niewielu zakładów w Polsce mogących poszczycić się tak bogatą tradycją.
Podstawowym obszarem działalności fabryki jest wytwarzanie elementów złącznych przy zastosowaniu zaawansowanej metody kucia na gorąco. W ramach tej produkcji zakład oferuje szeroki asortyment produktów, w tym:
- śruby od M20 do M52,
- śruby kielichowe,
- nakrętki od M22 do M48,
- nakrętki koronkowe,
- podkładki sprężyste,
- elementy przytwierdzeń szyn,
- elementy obudów góniczych.
Taki wachlarz produktów wskazuje na wszechstronność i elastyczność zakładu w odpowiedzi na potrzeby rynkowe oraz jakościowe wymogi współczesnego przemysłu.
Historia
W 1868 roku, mistrz kowalski Hugo Wilhelm Fitzner otworzył fabrykę, która początkowo działała jako niewielki warsztat rzemieślniczy. Z czasem, dzięki dynamicznemu rozwojowi, przekształcił się on w znaczący zakład produkcyjny. Zakład na początku nosił nazwę Nieten Fabrik, co w polskim tłumaczeniu oznacza Fabrykę Nitów. Wkrótce, bo już rok później, obok niej powstała Kessel Fabrik, czyli Fabryka Kotłów.
Po śmierci Huga Fitznera jego przedsiębiorstwa przejęli jego synowie, którzy kontynuowali rozwój zakładów:
- Wilhelm Fitzner – objął Fabrykę Kotłów, która działała pod nazwą „W. Fitzner” Sp. z o.o., w Siemianowicach,
- Richard Fitzner – zajął się Fabryką Nitów.
Po przejęciu Fabryka Nitów wprowadziła do produkcji nowe wyroby, w tym śruby i nakrętki, zmieniając jednocześnie swoją nazwę na R.Fitzner/Schrauben und Nieten Fabrik. Już od 1880 roku można było zauważyć wprowadzenie nowego asortymentu, który obejmował głównie elementy taboru kolejowego. Wśród nich znalazły się śruby, komponenty do mocowania podkładów oraz gwoździe do szyn, a także inne istotne elementy wykorzystywane w pojazdach kolejowych.
Warto również podkreślić, że pod koniec XIX wieku fabryka zyskała renomę lidera w produkcji elementów złącznych. Wykorzystywano wówczas maszyny, które w wielu przypadkach pochodziły z własnej produkcji. Od 1906 roku, w zakładzie zaczęto również korzystać z angielskiej maszyny Bradley, a materiał wykorzystywany do produkcji był dostarczany z pobliskiej Huty Laura.
W 1907 roku, zmieniając strukturę prawną, zakład został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym głównym udziałowcem została Spółka Zjednoczone Huty Królewska i Laura. Ta zmiana pociągnęła za sobą dynamiczny rozwój fabryki, a już w 1908 roku zakład został zelektryfikowany, co znacznie zwiększyło wydajność produkcji.
W latach 1945–1948, produkcja przyjęła nową odsłonę pod nazwą Fitznerowska Fabryka Śrub i Nitów, jednak w wyniku nacjonalizacji w 1951 roku, funkcjonowała jako Siemianowicka Fabryka Śrub i Nitów. Decydująca zmiana nazwy odbyła się w 1987 roku, w czasie restrukturyzacji przedsiębiorstwa, kiedy ostatecznie ustalono obecną nazwę – Fabryka Elementów Złącznych. W dniu 1 marca 1999 roku zakład został przekształcony w spółkę akcyjną, co oznaczało kolejny krok w kierunku modernizacji i dalszego rozwoju.
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki przemysłowe i magazynowe":
Wieża wyciągowa szybu Siemianowice III | Spichlerz dworski w Siemianowicach Śląskich | Budynek administracyjno-mieszkalny Fabryki Kotłów Parowych Fitznera | Budynki administracyjne kopalni „Siemianowice”Oceń: Fabryka Elementów Złącznych