Janusz Niesyto

---

Wykształcenie

W roku 1967 Janusz Niesyto podjął naukę na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Po upływie jednego roku zdecydował się na dalsze kształcenie, uzyskując stypendium rządu RP, co zaowocowało wyjazdem na studia do Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych. Tam, na Wydziale Stosunków Międzynarodowych, w 1973 roku uzyskał z wyróżnieniem tytuł magistra historii stosunków międzynarodowych.

W okresie od 1973 do 1974 roku Niesyto kontynuował swoją edukację, uczęszczając na podyplomowe studium międzynarodowych stosunków gospodarczych, które odbywało się przy Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Praca zawodowa

W wrześniu 1973 roku Janusz Niesyto rozpoczął swoją karierę zawodową w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, początkowo zajmując stanowisko starszego referenta. W przeciągu kolejnych lat, w okresie od 1973 do 1975 oraz 1980 do 1985, pełnił rolę radcy, a następnie eksperta w zakresie spraw Beneluksu.

W latach 1987–1988 piastował funkcję kierownika wydziału kontroli w gabinecie ministra. W trakcie wcześniejszych lat, od 1975 do 1980, był attaché oraz II sekretarzem ambasady RP w Brukseli, podczas gdy w latach 1983–1987 zapewniał wsparcie jako radca ambasady w Moskwie.

Od 1988 do 1991 był wicedyrektorem gabinetu ministra, a w latach 1991–1992 objął stanowisko dyrektora gabinetu ministra Krzysztofa Skubiszewskiego. Po tym czasie, od 1992 do 1997, ponownie znalazł się w Brukseli, gdzie najpierw działał jako radca-minister pełnomocny, a później jako minister pełnomocny RP w Belgii oraz Luksemburgu.

Jednocześnie, Niesyto był zastępcą szefa tzw. biura łącznikowego RP przy NATO oraz Sekretariacie Unii Zachodnioeuropejskiej. W 1997 roku został urzędnikiem służby cywilnej, a pięć lat później awansował na stanowisko ambasadora tytularnego.

W roku 1997 powrócił na stanowisko dyrektora gabinetu ministra, a następnie pełnił tę funkcję dla ministrów Dariusza Rosatiego oraz Bronisława Geremka. Od lutego 1998 do czerwca 2005 roku był dyrektorem protokołu dyplomatycznego, a od stycznia 2008 do 2011 roku pełnił rolę zastępcy.

W latach 2005–2007 reprezentował Polskę w Szwajcarii jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny, a również akredytowany w Liechtensteinie. Od 2011 do 2 października 2015 roku sprawował funkcję ambasadora w Finlandii. Od stycznia 2016 roku przeszedł na emeryturę.

W ostatnich latach kariery wykładał lub miał wykłady z zakresu protokołu dyplomatycznego w wielu instytucjach, takich jak Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, Akademia Dyplomatyczna, Szkoła Główna Handlowa, oraz Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, a także w Europejskiej Akademii Dyplomacji.

Życie prywatne

Janusz Niesyto jest synem Pawła. Posiada umiejętności językowe, które obejmują cztery języki: rosyjski, francuski, angielski oraz niderlandzki. Poza tym, doskonale komunikuje się również w języku niemieckim i bułgarskim.

W życiu osobistym jest w żonaty i dumnym ojcem dwóch córek.

Odznaczenia

Janusz Niesyto otrzymał liczne odznaczenia zarówno w Polsce, jak i za granicą, które podkreślają jego znaczący wkład w dziedzinie dyplomacji.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w służbie dyplomatycznej” (1997),
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla polskiej dyplomacji” (2005),
• Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2015),
• Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2003),
• Krzyż Komandorski norweskiego Orderu Zasługi (2003).

---

Oceń: Janusz Niesyto

---