Elżbieta Kraska

---

Życiorys

Elżbieta Kraska uzyskała wykształcenie wyższe, kończąc studia na Wydziale Filologii klasycznej i Neoklasycznej ze specjalizacją w językach francuskim oraz niemieckim na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zakończeniu nauki, aż do momentu wybuchu II wojny światowej, pracowała jako nauczycielka łaciny, niemieckiego i historii w Janowie Lubelskim.

W okresie okupacji niemieckiej powróciła do Siemianowic Śląskich, początkowo podejmując się pracy dorywczej jako korepetytorka. Z czasem zaczęła uczyć w szkołach powszechnych w powiatach rybnickim oraz bielskim. Po wojnie skupiła się na organizowaniu polskiego systemu edukacji na Śląsku. Zajmowała stanowisko dyrektora oraz wykładała w liceum w Siemianowicach Śląskich.

Później przeniosła się do Gimnazjum i Liceum im. Kopernika w Katowicach, następnie do jedenastolatki, która była połączoną szkołą podstawową i liceum w tym samym mieście. W obu miejscach pełniła obowiązki wicedyrektor oraz uczyła łaciny, francuskiego i historii. Równocześnie przyczyniła się do organizacji średniego szkolnictwa dla pracujących mieszkańców Siemianowic Śląskich oraz Katowic.

Kiedy w Siemianowicach Śląskich utworzono Technikum Mechaniczne, Kraska uczyła tam języka polskiego, historii oraz pełniła rolę kierowniczki świetlicy. Po likwidacji tej placówki, swoją karierę kontynuowała w nowo powstałej zasadniczej szkole zawodowej, gdzie objęła stanowisko nauczycielki języka polskiego.

W 1965 roku uzyskała mandat posła na Sejm PRL w okręgu Sosnowiec, a jej działalność polityczna obejmowała członkostwo w Komisji Oświaty i Nauki. Należała także do Frontu Jedności Narodu, Polskiego Czerwonego Krzyża, Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich.

W uznaniu jej osiągnięć edukacyjnych oraz społecznych, Elżbieta Kraska została odznaczona Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, a także Brązową i Srebrną odznaką Polskiego Czerwonego Krzyża oraz odznaką Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.

---

Oceń: Elżbieta Kraska

---