Jan Koteja

W 1959 roku uzyskał dyplom magistra na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie jego praca magisterska dotyczyła wpływu alkaloidów sporyszu na rozwielitki. Następnie rozpoczął karierę akademicką na Akademii Rolniczej. W 1966 roku obronił rozprawę doktorską pt. Morfologia i biologia Luzulaspis frontalis i L. nemorosa (Homoptera, Coccoidea), pod kierunkiem Stanisława Smreczyńskiego młodszego, a w 1975 roku habilitację zatytułowaną Comparative studies on the labium in the Coccinea (Homoptera), również na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ.

W roku 1983, mimo że uzyskał tytuł profesora, decyzja o jego nadaniu została odłożona ze względu na jego działalność w „Solidarności”. Ostatecznie tytuł ten został mu przyznany dopiero w 1987 roku. Jan Koteja specjalizował się w entomologii oraz paleontologii, a w szczególności badał czerwce. Był autorem licznych publikacji w tej dziedzinie, w tym książki Jak rozpoznawać czerwce, która znalazła się w tomie Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych, wydanym w Warszawie w 1996 roku pod redakcją J. Boczka.

Pełnił różnorodne funkcje w Akademii Rolniczej, zdobywając tytuł dyrektora Instytutu Zoologii Stosowanej w latach 1989–1993 oraz kierownika Katedry Zoologii i Ekologii w latach 1993–1994. W latach 1991–1994 był również prorektorem ds. studentów. Jan Koteja aktywnie zaangażował się w działalność redakcyjną, redagując oraz wydając akademickie pismo „Sowizdrzał – Listy Bractwa Sowizdrzalskiego AR w Krakowie” w latach 1990–1996, a także anglojęzyczne pismo „Inclusion” (pol. Wrostek), które poświęcone było badaniom życia zastygłego w bursztynie od 1985 roku. Jego inicjatywy obejmowały również kwartalnik Meganeura, dotyczący śladów życia w żywicach kopalnych, ukazujący się dzięki Fundacji Nauki Rady Europy w Strasburgu.

W 2001 roku Stowarzyszenie Bursztynników w Polsce nadało mu tytuł Bursztynnika Roku 2000. Jan Koteja był także autorem wielu artykułów publicystycznych, w tym zasłużonym w Forum Akademickim, oraz pośmiertnie wydanej książki dotyczącej problematyki niepełnosprawności zatytułowanej 1981 Rok Niepełnosprawnych, wydanej przez Rafaela w 2008 roku.

Jego pamięć cześć chwały spoczywa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. LXXIV, rząd 4, grób 25).